لیلی گلستان از داوری جایزه ارغوان می‌گوید
سومین دوره جایزه داستان کوتاه ارغوان که به دبیری اوژن حقیقی مراحل داوری خود را پشت سر می‌گذارد، روز دوم مرداد سال جاری طی یک اختتامیه در خانه هنرمندان، با ظرفیت محدود طبق پروتکل‌های بهداشتی و حفظ فاصله اجتماعی برگزیدگان خود را خواهد شناخت. البته این برنامه به‌صورت آنلاین در صفحات اینستاگرام خانه هنرمندان و جایزه ارغوان میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.
سومین دوره این جایزه با موضوع «آخرین بار» از دی ماه سال گذشته آغاز شد و تا نیمه‌ی اردیبهشت ادامه داشت.
هیئت داوران این جایزه متشکل از احمد پوری، حسین سناپور و لیلی گلستان مدتی است کار خود را آغاز کرده‌اند.
لیلی گلستان یکی از اعضای هیٔت داوران هر دوره این جایزه درباره جوایز از این دست می‌گوید: من با شکل‌گیری جایزه‌های مختلف عکاسی، قصه و فیلم‌های کوتاه خیلی موافقم چون باعث کارکردن و تشویق‌شدن جوان‌ها می‌شود و به آن‌ها انگیزه برای کار خوب کردن می‌دهد. در جایزه ارغوان در این سه دوره کارهای خیلی خوب خوانده‌ایم. اتفاق خیلی خوبی که برای این جایزه می‌افتد این است که بعد از اتمام دوره کتاب قصه‌های برگزیده آن منتشر می‌شود. این تشویق خیلی بزرگی است و از هر جایزه‌ای هم مهم‌تر است. با اصل جایزه ارغوان خیلی موافقم چون در این سال‌ها هم خیلی خوب کار کرده و صرفا مبنا را شایستگی کارها قرار داده است. استمرار در این دست جوایز خیلی مهم است.
لیلی گلستان درباره قصه‌هایی که تا حالا از داستان‌های برگزیده این دوره جاری خوانده می‌گوید:
این دوره خیلی متفاوت است. قصه‌ها از قصه‌بودن درآمده‌اند و بعضا مونولوگ‌هایی دارند و این برای من جذاب است. اما برایم سوال است که چرا اغلب این طور هستند؟ این جوان‌ها که با هم در ارتباط نبوده‌اند اما چه‌طور شده که قصه‌گویی تبدیل به مونولوگ‌های اول‌شخص شده؟ البته سبک‌ها خیلی متفاوت هستند. چندتا از داستان‌ها فوق‌العاده هستند. این نشان‌دهنده علاقه‌مندی جوان‌ها به داستان‌نویسی است.
لیلی گلستان در پایان درباره نقش این جایزه در استعدادیابی می‌گوید: خب برگزاری چنین جایزه‌ای اساسا با چنین هدفی شکل گرفته است. یکی از اهداف گالری گلستان کشف استعدادهای جوان بود و من توانستم این کار را بکنم و کردم و امروز با افتخار می‌گویم بسیاری از جوان‌های نقاش از کشف‌های من بودند که پیدا کردم و حمایت کردم. جایزه ارغوان می‌تواند استعدادهای جوان را در قصه‌نویسی پیدا کند و بعد هم رها نکند، حمایت کند و به انتشار قصه‌هایشان کمک کند. این اتفاقی بسیار خوب است و تا جایی که در توان و دانش من است به برگزاری و گسترش آن کمک می‌کنم.